تاريخچه‌ي لباس زير در ايران و تمدن‌هاي ديگر

• لباس-زير
• نکاتي در مورد لباس زير
• نکاتي راجع به لباس پوشيدن خانمها
• چگونه لباس بپوشيم تا اندام درشت خود را بپوشانيم
• شليته يا تنبان
• در قرون وسطي هيچکس لباس زير نمي‌پوشيد
• لباس زير خود را چگونه انتخاب کنيد!
• زيرجامه‌هاي نخي، پشمي و ابريش ايرانيان
• تاريخچه‌ي لباس زير در ايران و تمدن‌هاي ديگر
• لباس زير خود را چگونه انتخاب کنيد!
  با اين حال مردم‌شناسان اعتقاد دارند انسان نه از روي شرم، بلکه بيشتر از روي عقل براي حفظ آلت تناسلي‌اش از گزندِ نور آفتاب و سرما و باد و بوران نخستين زيرجامه را از برگ و پوست درختان و پوست حيوانات براي خود فراهم آورد و ستر عورتش کرد. با اين حال زيرجامه در آن زمان تنها پوشش انسان بود و با پيدايش تمدن، وقتي که انسان از پارچه جامه‌اي براي خود فراهم آورد، آنچه که زيرِ آن جامه مي‌پوشيد به زيرجامه در معناي مورد نظر ما بدل گشت. در تمدن مصر، کاهنان و شاهزادگان و اشرافزادگان و فراعنه دو پيش‌بند نخي روي هم مي‌پوشيدند تا خود را از ديگران متمايز کنند. پيش‌بند نخي که به تن نزديک بود، ساده بود اما پيش‌بند دوم که روي اين پيش‌بند ساده تن مي‌کردند نقش و نگار داشت. زنان درباري مصري هم سينه و عورت‌شان را با پارچه مي‌پوشاندند و به لباس اهميت مي‌دادند و تلاش مي‌کردند با لباس‌هاي آراسته و پيرايه‌دار خود را ممتاز جلوه دهند. زنان يوناني به رخت زير و بخصوص به سينه‌بند علاقه‌ي زيادي داشتند. زن يوناني با پارچه يا چرم پستان‌هايش را مي‌پوشاند. اين سينه‌بند که آن را استروفيوم (Strophium) مي‌خواندند نخي داشت که زير سينه گره مي‌زدند تا پستان برجسته‌تر و زيباتر به نظر آيد. استاد جلال خالقي مطلق در مقاله‌اي به زيبايي کمال مطلوب در تاريخ ايران مي‌پردازد و در اين مقاله نشان مي‌دهد که در ايران باستان زني زيبا بود که بلندبالا و سفيدرو و پستان‌هايش برجسته باشد. زنان در ايران باستان هم مانند زنان يوناني پستان‌هايشان را با پارچه مي‌پوشاندند و با نخ گره مي‌زدند تا پستان‌هايشان برجسته‌تر و زيباتر جلوه کند و به يک معنا به زيبايي کمال مطلوب نزديک‌تر شوند. زنان رومي رسمِ سينه‌بند را از زنان يوناني و ايراني گرفتند و اضافه بر آن پارچه‌اي به عورت‌شان مي‌بستند و اين تکه پارچه را از پس و پيش آن قدر بالا مي‌کشيدند تا عورت‌ و باسن‌شان پوشانده شود و سرانجام آن را با ليفه به کمر گره مي‌زدند. اين پوشش را سوبليگاکولوم (Subligaculum) مي‌خواندند. اين دو پوشش به بيکيني در روزگار ما شباهت داشت و وقتي که مي‌خواستند ورزش کنند اين دو تکه رخت زير را عريان مي‌کردند و در اوقات ديگر زير دامن‌ مي‌پوشيدند که به آن تونيکا (Tunika) مي‌گفتند. تونيکا را هم مردان و هم زنان رومي مي‌پوشيدند و مهم‌ترين جامه‌ي آنان بود. تونيکا در واقع ردايي بلند بود و پيش از آن که زيرجامه باب شود، تنها همين ردا را به تن مي‌کردند. دامن رداي مردان چين‌دار بود و آن را توگا (Toga) مي‌خواندند. به زودي مردان رومي هم بر گرته‌ي زيرجامه‌ي زنان زيرجامه‌اي براي خود فراهم آوردند. از آن پس بود که زيرجامه‌ي مردانه در غرب مرسوم شد.